Jak mówić, żeby nas słuchano – profesor Jerzy Bralczyk

Jak mówić, żeby nas słuchano - profesor Jerzy Bralczyk

Profesor Jerzy Bralczyk to znany i lubiany językoznawca, specjalista od mowy polskiej. Jest autorem licznych prac z tej dziedziny oraz częstym gościem programów radiowych i telewizyjnych, gdzie wypowiada się na temat polskiego słownictwa, pochodzenia poszczególnych wyrazów, ich wymowy itp. Do najbardziej znanych i poczytnych książek jego autorstwa należą „Słowo o słowie”, która powstała na podstawie cyklu audycji radiowych z udziałem profesora Bralczyka oraz „Kiełbasa i sznurek” napisana wspólnie z Michałem Ogórkiem.

Wykład Profesora Jerzego Bralczyka „Jak mówić, żeby nas słuchano” to świetne źródło wiedzy dla każdego, kto chce skuteczniej komunikować swoje przesłanie. W kontekście mówców z organizacji Toastmasters, którzy regularnie trenują umiejętności przemawiania i liderowania, praktyczne rady z tego wykładu mogą być szczególnie wartościowe. Oto kilka kluczowych lekcji, które mówca może wyciągnąć z tego materiału:

Dostosowanie języka do audytorium

Bralczyk podkreśla znaczenie zrozumienia swojego odbiorcy. Mówca powinien dostosować słownictwo, ton oraz styl przekazu do grupy, do której mówi, aby lepiej rezonować z jej oczekiwaniami i poziomem wiedzy.

Dla Toastmasters, gdzie wystąpienia są różnorodne i mogą być skierowane do różnych grup wiekowych i zawodowych, jest to szczególnie istotne.

Jasność przekazu

Profesor zwraca uwagę na potrzebę bycia jasnym i zrozumiałym. Unikanie zawiłości i nadmiernego komplikowania wypowiedzi pomoże w utrzymaniu uwagi słuchaczy i upewni, że przekaz jest zrozumiały dla wszystkich uczestników.

Użycie humoru i anegdot

Profesor Bralczyk pokazuje, jak efektywnie używać humoru oraz anegdot, aby uatrakcyjnić przekaz i zwiększyć zaangażowanie słuchaczy.

W Toastmasters, gdzie jednym z celów jest rozwijanie umiejętności przyciągania i utrzymywania uwagi publiczności, jest to szczególnie cenna umiejętność. Jest ona rozwijana na jednej ze ścieżek: https://toastmasterslublin.pl/pathways-sciezki/

Znaczenie niewerbalnej komunikacji

Język ciała, gesty, mimika twarzy i kontakt wzrokowy są niezwykle ważne w efektywnym komunikowaniu się. Profesor Bralczyk podkreśla, jak ważne jest, aby te elementy wspierały słowa, nadając im dodatkowy wymiar i pomagając w budowaniu relacji z audytorium.

Przygotowanie się do wystąpienia

Dobre przygotowanie materiału to klucz do sukcesu. Bralczyk zwraca uwagę na konieczność dokładnego przygotowania się do każdego wystąpienia, co obejmuje nie tylko opracowanie treści, ale także przemyślenie sposobu jej prezentacji.

W organizacji Toastmasters, gdzie mówcy są oceniani i ich postępy śledzone, skrupulatne przygotowanie może znacząco wpłynąć na efektywność i odbiór przemówień.

Elastyczność w mówieniu

Umiejętność dostosowania się do zmieniających się warunków i nieprzewidzianych okoliczności podczas przemówienia jest nieoceniona. Bralczyk podkreśla, jak ważna jest zdolność do improvisacji i elastyczności w przekazywaniu swoich myśli, co jest szczególnie ważne w dynamicznym środowisku jak Toastmasters.

Jerzy Bralczyk – wykład w Rzeszowie

Na kanale YouTube dostępny jest wykład profesora – materiał dostępny jest tutaj: https://youtu.be/TG4ZAGnlPOY?si=ocs_8M7PJfByR8Ki lub też można zobaczyć go bezpośrednio tutaj na stronie:

Słuchając wykłądu „Jak mówić, żeby nas słuchano” autorstwa Profesora Jerzego Bralczyka, członkowie Toastmasters mogą znaleźć wiele cennych wskazówek, jak ulepszyć swoje umiejętności oratorskie, co przełoży się na ich efektywność zarówno w konkursach, jak i w codziennych sytuacjach zawodowych i prywatnych.


Toastmasters – kim jesteśmy?

Toastmasters to międzynarodowa organizacja non-profit, która od ponad 100 lat na całym świecie daje możliwość rozwijania swoich kompetencji miękkich, takich jak przemawianie publiczne, komunikacja i przywództwo.

Cechą charakterystyczną jest systematyczność spotkań (2 godziny co poniedziałek zazwyczaj od 19:00), oraz nauka w przyjaznej atmosferze zaś za rozwój odpowiedzialna jest informacja zwrotna ze strony zaangażowanej społeczności.